Anthony Fokkema bestempelt zijn 11 tracks tellende album Anthony zingt levensliedjes als een autobiografische verzamelaar waar hij samen met Manfred Jongenelis met hart en ziel aan heeft gewerkt. Anthony weet dat hij een van de weinige artiesten is die uberhaupt nog een album uitbrengt. Anthony vindt dat het een meerwaarde als zijn fans iets tastbaar in handen hebben. Bovendien past dit stukje nostalgie bij het levenslied. Ronald Visch van Rood-Hit-Blauw producties deelt zijn mening en is trots dat zijn label dit album in de markt mag zetten.
Anthony: Het levenslied hoort gewoon bij mij. Ik zeg wel vaker dat mijn hart het levenslied ademt. Op het album staan allemaal liedjes waar ik voor de volle 100 procent achtersta. Drie tracks op het album hebben een gouden randje. Dat zijn de liedjes die ik zing over mijn vrouw, het nummer voor mijn overleden moeder en het duet dat ik samen met mijn 9 jarige zoontje Toine heb opgenomen. Overigens ben ik heel erg blij met de overige nummers die het echt autobiografisch maken. In de 25 jaar dat ik nu zing heb ik zon 120 liedjes opgenomen die allemaal bestempeld kunnen worden als nummers met een lach en een traan. Om mij te onderscheiden van de rest wil ik me vasthouden aan deze muziekstijl. Ik heb ook tijden gekend dat ik elk jaar een album uitbracht. Gelukkig verkoop ik tijdens mijn optredens nog steeds cds en zolang het publiek daarom vraagt, breng ik ze uit. Bovendien ben ik erg blij met de doelgroep die mij speciaal voor het levenslied boeken. Ik heb per slot van rekening niet voor niets een mooi repertoire opgebouwd waar mijn fans van houden.
